Pazartesi, Ekim 03, 2005

Ayşegül'ün odası







Cuma günü izin aldım, bütün günü Ayşegül’ün odasının bir duvarını boyamakla geçirdim. Bir ağaç, ağaçta salıncak, güneş, kuş evi ve çimenleri yapmam bütün günümü aldı. Şimdi odasına gittiğinde ağaca bakıp “aaç, aaç” diyip duruyor. Daha bitmedi boyamam, bu cuma da izin alabilirsem inşallah tamamlıycam. Hastalandıktan sonra pek bir mızmız oldu miniğimiz. Herşeye ağlıyor... İnşallah düzelir, böyle giderse yandık. Çocuk eğitim kitaplarını gözden geçirip nerde yanlış yaptığımızı bulmamız gerekecek. (Thomas Gordon’un kitaplarına çok güveniyorum.) Bu arada babasına da nasıl düşkün oldu anlatamam. Ercüment’i biraz göremedi mi “Baba, baba” diye resmen ağlıyor. Ercüment’e aşık galiba.
Konuşma ile ilgili son gelişmeler:
“Uykun var mı?” “Gok.”;
“Senin adın ne?” “Ayşe!”

1 Comments:

At 9:30 ÖÖ, Blogger bilgece said...

süper olmuş. çok yetenekli ve yaratıcı bir anneye sahip olduğu için ayşegül de çok şanslı. ellerine sağlık.
Ece ile gelelim bi gün de o da görsün. tepkilerini merak ettim. çok beğenecektir kesin.
sevgiler, Tuba

 

Yorum Gönder

<< Home