Aysegul Kamali

Küçük afacan

Artık bütün kelimeleri söyleyebiliyor kızım.
Arabada gölge oyunu oynarken araba dönünce güneş gitti ve gölge kayboldu.
“Ayşegül gölge kaçtı.”
Ayşegül’ün cevabı: -Senden korktu.
Sabah kahvaltıdan sonra ben,
“Çok şükür bugün de karnımız doydu.”
Ayşegül: Şükür, Şükran geldi.(Şükran Havva Hn.ın arkadaşı, arada bir bize uğruyor., öyle çağrışım yaptı.)
Yine kahvaltıda, peynir istedi, kesip verdim. Dikkat etmedim, şekli üçgen olmuş. Peynire bakıp üçgen üçgen deyip deyip yedi.
Dün akşam Batu’larda kudurdu yine. Eğer onu oyalayacak aktiviteler bulamazsak, yaramaz bir kız olup çıkacak, bir yaramazlık potansiyeli var çocuğumuzda. Şöyle ben kızım azıcık uslu uslu oturayım demiyor. Aldılar mı elinden bişeyi ya da vermediler mi, avazı çıktığı kadar bağırıyor. Gördüğü tüm haşarılıkları da taklit etmekte hiç gecikmiyor. Bundan sonrası daha mı zor olacak ne?

posted by AySeGuL @ 5:03 ÖS